Μία από τις βασικότερες έννοιες μας πριν ξεκινήσουμε για ψάρεμα είναι το είδος του δολώματος που θα χρησιμοποιήσουμε και το πού θα το βρούμε. Αν και στο εμπόριο μπορούμε σχετικά εύκολα να βρούμε καλά δολώματα, υπάρχουν και οι επιλογές που μας προσφέρει η ίδια η θάλασσα.
Οι πορφύρες, οι καρτσίνες και τα σαλιγκαράκια είναι
κάποια από τα εξαιρετικά δολώματα που μπορούμε να συλλέξουμε μόνοι μας.
 |
| photo (c) Vassilis Koulouberis Βασίλης Κουλουμπέρης |
Από αρχαιοτάτων χρόνων χρησιμοποιούσαν την πορφύρα για το χρώμα της, από το οποίο προέρχεται και το όνομά της και με το οποίο έβαφαν ενδύματα. Αυτό το πολύτιμο χρώμα αποτελεί και την ένδειξη καταλληλότητας για τον ψαρά. Ως γνωστόν, όλα τα δολώματα έχουν μια συγκεκριμένη εποχή που «δουλεύουν» καλύτερα. Η εποχή αυτή για την πορφύρα είναι όταν τη σπάσουμε και δούμε τα χέρια μας να βάφονται. Συνήθως, αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Αδερφάκι της πορφύρας είναι και η καρτσίνα ή σκαλτσίνι που θα το μαζέψουμε από τους βράχους με μάσκα, συνήθως στα ρηχά. Και τα δύο δολώνονται με τον ίδιο τρόπο, αφού αφαιρεθεί το όστρακό τους.
πρωτάρης ψαράς που ακολούθησε τη συνταγή του παππού του… <<να
δολώσει πορφύρα την οποία είχε μαζέψει από την ίδια παραλία που θα ψάρευε>> έκανε
τη διαφορά σε σχέση με άλλους ψαράδες που ψαρεύανε δίπλα του με δολώματα
εμπορίου. Στο ίδιο λιμάνι έκανα spinning και καθώς δεν είχε απόχη… προσφέρθηκα να το αποχιάσω και να
μου πει την ιστορία του, έτσι προέκυψε και η φωτογραφία αυτή…
Την πορφύρα τη συναντάμε σχεδόν παντού, αλλά ευκολότερα τη μαζεύουμε από τους αμμουδερούς βυθούς. Με τη βοήθεια μιας μάσκας μπορούμε κολυμπώντας να μαζέψουμε αρκετά δολώματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, για το συγκεκριμένο κάθε φορά ψάρεμα. Για να δολώσουμε την πορφύρα πρέπει πρώτα να σπάσουμε το όστρακό της με ένα σφυρί ή με μια πέτρα. Αφού την καθαρίσουμε από τα όποια υπολείμματα του όστρακου, αφαιρούμε με ένα μαχαιράκι το σκληρό τμήμα της και το υπόλοιπο μέρος το κόβουμε σε μικρά κομμάτια, ανάλογα με το μέγεθος του αγκιστριού που θα χρησιμοποιήσουμε.
 |
| ΠΟΡΦΥΡΑ |
Τα κομμάτια της πορφύρας τα δολώνουμε με δυο περαστά καρφώματα. Αν θέλουμε να τη δολώσουμε ολόκληρη, περνάμε το αγκίστρι μας από το σκληρό της τμήμα και βγάζουμε το αρπάδι από το μαλακό, που είναι και το κομμάτι που αρέσει περισσότερο στα ψάρια.
Πρόκειται για δόλωμα στο οποίο δύσκολα αντιστέκονται τα ψάρια, ιδιαίτερα κάποια συγκεκριμένα είδη, όπως η τσιπούρα που τρελαίνεται όταν καταλαβαίνει ότι υπάρχει δίπλα της ένα ολόφρεσκο κομμάτι πορφύρας. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μουρμούρες, τα φαγγρόπουλα, τους σαργούς, τα λυθρίνια, τα μελανούρια, αρκεί βέβαια να είναι η κατάλληλη εποχή, δηλαδή όταν εκκρίνει το πορφυρό της χρώμα.
Σαλιγκαράκια...Τα βρίσκουμε εν αφθονία, κολλημένα πάνω σε βραχάκια, εκεί που σκάει το κύμα, σε σκιερά σημεία την ημέρα και σε... δεκαπλάσιο αριθμό τη νύχτα! Τα σαλιγκάρια μπορούμε να τα διατηρήσουμε ζωντανά στη συντήρηση του ψυγείου ή μέσα στη θάλασσα σε διχτάκι με μικρά μάτια για να μη φύγουν. Για να το μαζέψουμε τη νύχτα χρησιμοποιούμε φακό.
Για να δολώσουμε ένα σαλιγκαράκι αφαιρούμε πρώτα το κέλυφος, σπάζοντάς το προσεκτικά μ ένα σφυράκι. Στη συνέχεια, περνάμε το αγκίστρι από το σκληρό μέρος και το βγάζουμε από το μαλακό, όπως δηλαδή και με την πορφύρα, αφού αυτό προτιμούν τα ψάρια.
Στο συγκεκριμένο δόλωμα μπορεί να τσιμπήσουν αρκετά ψάρια, όπως μουρμούρες, σαργοί, τσιπούρες και σκαθάρια, γι αυτό και το χρησιμοποιούμε σε ψιλά πεταχτάρια, συνήθως το σούρουπο και το βράδυ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε καλά αποτελέσματα και κατά τη διάρκεια της ημέρας
ΠΗΓΗ ΕΘΝΟΣ «E» 23/7/2008 και με δικά μου κείμενα και φωτογραφίες…
